| 1 | [ CAP. XXXVII.---N. 1. Primus ventorum cardinal. Quatuor quos hic cardinales vocat, lib. XIII Etymolog. principales appellat. Nam cardinales illic duos tantum nominat Septentrionem et Austrum, neque a Septentrione illic, sed ab Oriente incipit. Vid. Plin. lib. II, cap. 27. ] Primus ventorum cardinalis, Septentrio, frigidus et nivalis, flat rectus ab axe, et facit arida frigora et siccas nubes. Hic et Aparctias. Circius, qui et Thrascias, hic a dextris Septentrionis intonans facit nives, et grandinum coagulationes. Aquilo ventus qui et Boreas vocatur, ex alto flans, gelidus atque siccus, et sine pluvia, qui non discutit nubes, sed stringit; unde et non immerito diaboli formam induit, qui iniquitatis frigore gentilium corda constringit. |
| 2 | Secundus ventorum cardinalis Subsolanus, qui et Apeliotes. Hic ab ortu solis intonat, et est temperatus. Vulturnus ipse, qui et Caecias vocatur, dexterior Subsolani. Hic dissolvit cuncta atque desiccat. Eurus, ex sinistro latere veniens Subsolani Orientem nubibus irrigat. |
| 3 | [ 3. Libonotus. Mendose libri O., etiam Bedae, Euronotus. Idem enim Euronotus qui et Euroauster. ] Tertius ventorum Auster, plagae meridianae cardinalis, qui et Notus, ex humili flans, humidus, calidus atque fulmineus, generans largas nubes, et pluvias laetissimas, solvens etiam flores. Euroauster, calidus ventus, a dextris intonat Austri. Libonotus, vel Austroafricus ventus est temperatus, calidus a sinistris Austri spirans. |
| 4 | Quartus est cardinalis Zephyrus, qui et Favonius ab Occidente interiori flans. Iste hiemis rigorem gratissima vice relaxat, flores producit. Africus, qui dicitur Lips ex Zephyri dextro latere intonans: hic generat tempestates, et pluvias, et facit nubium collisiones, et sonitus tonitruorum, et crebrescentium fulgorum visus, et fulminum impulsus. Corus, qui et Argestes, ex sinistra parte Favonii spirans, eo flante, in Oriente nubila sunt, in India serena. |
| 5 | [ 5. In Propontide Thracidas. Ita Ms. O.; Siracidas Impress.; nisi forte Thrascias qui supra diem cum Circio. Ibid., Aura et altanus Vid. Serv., et Plin., lib. II. cap. 14. Versus, qui de his ventis in excusis libris corruptissimi feruntur, a Manusc. absunt, in Ovetensi Goth. separati ab hoc opere leguntur prope integri, quos, quia non prorsus inelegantes, et antiquiores Isidoro visi sunt, proponendos putavimus. Sunt autem hi: Quatuor a quadro consurgunt limite venti. Hos circumgemini dextra, laevaque iugantur, Atque ita bisseno circumdant flamine mundum. Primus Aparctias, alto qui spirat ab axe: Huic nomen nostra e lingua Septentrio fixit. Circius huic dexter gelido circumtonat antro. Thrasciam Graii propria dixere loquela. Huic laevus Boreus glaciali turbine mugit: Frigidus hic Aquilo nostris vocitatur in oris. At Subsolanus flat rectus solis ab ortu, Graecus Apelioten apto quem nomine signat. Huic at Vulturnus dextra de parte levatur, Attica Graeciam Graiis quem littora signant. Nubifero flatu levigatas irrigat auras Dorica quem simili designat nomine lingua. At Notus e medio solis dat flamina cursu: Austrum rite vocant, quia nubila flatibus haurit. Euronotus cui dexter adest, quem nomine misto, Euroaustrum Latia dixerunt voce Latini. Libonotus laevam calidis adtaminat auris, Aestibus immensis ardens, Austroafricus hic est Solis ab occasu Zephyri tuba florea servat, Ex Itala nomen cui fixum est voce Favoni. Huic dextram tangit dictus lips Attide lingua: Africus hic propria veniens regione vocatur. At tu Core fremis Zephyri de parte sinistra: Argesten Graio vocitarunt ore Camoenae. Ibid. Grialius in textu Thracidas, in not. Iracidas. Quid sentiendum sit de versibus de ventis, quos Grialius in not. proferat, dixi in Isidorianis, cap. 76, n. 20 et 21. Nunc varias lectiones exhibebo ex Codice Vaticano Ottoboniano 6, p. 25, ubi rubrica est, versus ventorum, et ex Albanio. Vers. 1, limine pro limite. V. 4, altus pro alto. V. 5: Huic nostra nomen lingua Septentrio fixit; in Bignaeana Editione finxit, pro fixit, atque ita etiam nonnulli Mss. habent. V. 6, hunc dextro, vel huic dextra, pro huic dexter. V. 10, medio flat rectus pro flat rectus solis. V. 13, littera signat pro littora signant. V. 14: Nubifero flatu laetum latus irrigat Eurus. V. 20, adnominat pro adtaminat. V. 23, huic dextra mugit, pro huic dextram tangit. AREV. ] Quosdam autem Tranquillus proprios locorum flatus propriis appellat vocabulis, quo ex numero sunt: in Syria Syrus, Carbasus in Cilicia, in Propontide Thracidas, in Attica Sciron, in Gallecia Circius, in Hispania Sucronensis. Sunt praeterea quidam innumerabiles ex fluminibus, aut stagnis, aut finibus nominati. Duo sunt tamen extra hos ubique spiritus magis quam venti, aura et altanus. |